Ամեն, ամեն ինչ ոսկեզօծվել է: Տերևներն են թափվում: Աշնան թագուհին տերևներին դպրոց է տանում: Հանկարծ սկսվում է ուժեղ քամի և տերևներին քշում է և տանում է մի շատ սիրունիկ պալատ: Տերևներն աչքերը բացում են և տեսնում են թագավորին և թագուհուն: Թագավորն ասում է մրսած տերևներին.
– Հարգելի տերևներ, մրսել եք, եկեք մի քիչ պառկեք:
Տերևներն ասացին.
– Թագավորն ապրած կենա, դուք շատ բարի եք, բայց կարելի է մենք պառկենք ձեր ոսկուց պատրաստված շքեղ անկողնում:
– Այո, կարելի է: